ฟังวะรี เธอพร่ำ รำพันมอบ
ว่าชื่นชอบ คนกลอน อักษรศรี
หนึ่งโสมส่อง ต้องมนต์ คนกวี
พจน์วจี ซาบซึ้ง ติดตรึงทรวง
สำนวนรัก ถักถ้อย ร้อยความฝัน
พร่ำรำพัน หวั่นไหว ให้หึงหวง
หลงเสน่ห์ เทใจ ให้ทั้งดวง
เหมือนติดบวง ห้วงรัก สุดหักใจ
ยามค่ำคืน ตื่นตา พาสุขสันต์
อ่านประพันธ์ ฝันเพ้อ ละเมอใฝ่
ต้องมนต์ตรา อาคม ตรมทรวงใน
สาวดอยไกล ต้องมนต์ คนเขียนกลอน
ใครหนอใคร ไหนกัน รำพันซึ้ง
ให้สาวหนึ่ง โสมส่องต้องใจอ่อน
อยากรู้จัก เขาจัง นั่งอ้อนวอน
ของามงอน เอื้อนเอ่ย เผยความใน
อิจฉาเขา เสียจัง นั่งเหงาหงอย
อุตสาห์ร้อย วจี นี้มอบให้
เธอไม่เห็น คุณค่า น่าน้อยใจ
สาวดอยไกล ไม่สน หมองหม่นทรวง
ก่อนหลับไหล ในคืนเหงา เศร้าโศกศัลย์
ขอหลับฝัน ถึงหนึ่งโสม โคมส่องสรวง
ร้อยกวี จากใจ ให้พุ่มพวง
ด้วยห่วงหวง คนดอยไกล จากใจจริง
ชลนา ทิชากร
✿ ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ✿
✿• กลอนฝากจากสาวดอย • ✿
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
ฟังคนกลอนวอนพร่ำรำพันตอบ
พจีมอบมาดมั่นกลั่นกรองยิ่ง
หนึ่งโสมส่องปองปักคนรักจริง
แต่แม่หญิงดอยไกลใครต้องการ
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
สำนวนรักภักดิ์กอบมอบไปนั้น
เป็นเหมือนฝันผิวแผ่วแว่วประสาน
จะมีใครไหนนอบตอบดวงมาน
สาวดอยดานจารถ้อยร้อยจากใจ
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
เหม่อมองจันทร์พลันหมองหม่นห้องจิต
คำลิขิตขับขานพาลหวั่นไหว
ร่ายรินรดพจน์ย้อนอ้อนสาวไพร
หวามหัวใจต้องมนต์คนเขียนกลอน
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
ใครหนอใครไหนกันรำพันถึง
ถักถ้อยซึ้งหยดหยาดราดอักษร
น้ำผึ้งหวานจารจดรดกานท์กลอน
เจ้างามงอนร้อยวลีถามพี่เอย
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
วาทะรินศิลป์สร้อยร้อยถึงน้อง
จับใจต้องเสียจริงหญิงขอเผย
วจีงามตามฝันอันคุ้นเคย
สาวดอยเอยหลงใหลในกวิน
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
ยามนิทราคราชื่นรื่นสุขสม
ฝากสายลมลอยล่องท่องกระสินธุ์
ฝากคำกล่าวสาวดอยค่อยระริน
ทุกสร้อยศิลป์สื่อฝากจากหัวใจ
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
ตรีประภัสร์
๔.๒.๒๕๕๗
✿ ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ✿
ว่าชื่นชอบ คนกลอน อักษรศรี
หนึ่งโสมส่อง ต้องมนต์ คนกวี
พจน์วจี ซาบซึ้ง ติดตรึงทรวง
สำนวนรัก ถักถ้อย ร้อยความฝัน
พร่ำรำพัน หวั่นไหว ให้หึงหวง
หลงเสน่ห์ เทใจ ให้ทั้งดวง
เหมือนติดบวง ห้วงรัก สุดหักใจ
ยามค่ำคืน ตื่นตา พาสุขสันต์
อ่านประพันธ์ ฝันเพ้อ ละเมอใฝ่
ต้องมนต์ตรา อาคม ตรมทรวงใน
สาวดอยไกล ต้องมนต์ คนเขียนกลอน
ใครหนอใคร ไหนกัน รำพันซึ้ง
ให้สาวหนึ่ง โสมส่องต้องใจอ่อน
อยากรู้จัก เขาจัง นั่งอ้อนวอน
ของามงอน เอื้อนเอ่ย เผยความใน
อิจฉาเขา เสียจัง นั่งเหงาหงอย
อุตสาห์ร้อย วจี นี้มอบให้
เธอไม่เห็น คุณค่า น่าน้อยใจ
สาวดอยไกล ไม่สน หมองหม่นทรวง
ก่อนหลับไหล ในคืนเหงา เศร้าโศกศัลย์
ขอหลับฝัน ถึงหนึ่งโสม โคมส่องสรวง
ร้อยกวี จากใจ ให้พุ่มพวง
ด้วยห่วงหวง คนดอยไกล จากใจจริง
ชลนา ทิชากร
✿ ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ✿
✿• กลอนฝากจากสาวดอย • ✿
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
ฟังคนกลอนวอนพร่ำรำพันตอบ
พจีมอบมาดมั่นกลั่นกรองยิ่ง
หนึ่งโสมส่องปองปักคนรักจริง
แต่แม่หญิงดอยไกลใครต้องการ
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
สำนวนรักภักดิ์กอบมอบไปนั้น
เป็นเหมือนฝันผิวแผ่วแว่วประสาน
จะมีใครไหนนอบตอบดวงมาน
สาวดอยดานจารถ้อยร้อยจากใจ
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
เหม่อมองจันทร์พลันหมองหม่นห้องจิต
คำลิขิตขับขานพาลหวั่นไหว
ร่ายรินรดพจน์ย้อนอ้อนสาวไพร
หวามหัวใจต้องมนต์คนเขียนกลอน
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
ใครหนอใครไหนกันรำพันถึง
ถักถ้อยซึ้งหยดหยาดราดอักษร
น้ำผึ้งหวานจารจดรดกานท์กลอน
เจ้างามงอนร้อยวลีถามพี่เอย
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
วาทะรินศิลป์สร้อยร้อยถึงน้อง
จับใจต้องเสียจริงหญิงขอเผย
วจีงามตามฝันอันคุ้นเคย
สาวดอยเอยหลงใหลในกวิน
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
ยามนิทราคราชื่นรื่นสุขสม
ฝากสายลมลอยล่องท่องกระสินธุ์
ฝากคำกล่าวสาวดอยค่อยระริน
ทุกสร้อยศิลป์สื่อฝากจากหัวใจ
✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿
ตรีประภัสร์
๔.๒.๒๕๕๗
✿ ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ¸¸.• ✿ ✿