รู้ว่าเจ็บ ทำไม ยังไม่หยุด
จะให้ฉุด หรือไร ร่ำไห้บ่น
เมื่อความคิด สะดุด รุดรั้งตน
อย่ามาสน คนอย่างฉัน นั้นไม่ตาย
เรื่องออดอ้อน ออเซาะ ไม่เหมาะแน่
ตามตอแย ไม่เป็น เห็นแล้วหน่าย
จะงอนง้อ ฝันเถอะ นะพี่ชาย
รอบ่ายบ่าย เย็นเย็น ไม่เห็นเงา
เมื่อเดินมา ทางตัน ฉันต้องแยก
ตรงไปหัว คงแตก แหลกเปล่าเปล่า
เหลือขวาซ้าย สองทาง ระหว่างเรา
เอาก็เอา คอนเวิร์สใส่ ไปตามดวง
พันทอง
๔/๒/๕๗