สังคมชนบทในปัจจุบัน ประเพณี พิธีกรรมต่างๆ มีผีพราหมณ์พุทธปะปนกัน
ไม่สามารถแยกขาดจากกันได้ ส่วนดีและไม่ดีกี่มากน้อย ปฏิบัติสืบทอดกันมา
บางอย่างก็หดหาย บางอย่างก็ขยายมากเพิ่มขึ้น ขอเล่าประสบการณ์ที่เกิดขึ้น
กับผมเมื่อเดือนตุลาคม 2544 ร่วมประกอบกระทู้ของคุณเริงละลม ระเริงชล
หลังจากผมลาเกษียณก่อนกำหนดปี 2542 ได้ทำงานให้กับวัด โรงเรียน
หมู่บ้าน พี่น้องชาวบ้านร่วมใจกันขอผมลงสมัครสมาชิกสภาเทศบาลตำบล
จึงเป็นตัวเก็งขึ้นมาทันที ข้ามหน้าข้ามตาสมาชิกเดิม หนึ่งสัปดาห์ก่อนถึง
วันเลือกตั้ง ผมมีอาการปวดหัว ปวดท้อง อาเจียนอย่างรุนแรง ต้องเข้านอน
โรงพยาบาล หมอวินิจฉัยว่าเครียด เติมน้ำเกลือให้ยา สามวันยังไม่ดีขึ้นเลย
แฟนผมไปถามเจ้าเข้าทรงๆทักว่า มีชายสองคนเอาขี้เถ้าเผาศพจากป่าช้า
โรยประตูทางเข้าบ้าน ให้เอาน้ำส้มป่อยพรมให้ทั่วพร้อมบอกว่า เจ้ามาทางใด
ให้กลับไปทางนั้น สิ่งที่ไม่ดีจะย้อนกลับคืนสู่ผู้กระทำ เวลาเที่ยงตรงแฟนผม
ทำตามเจ้าสั่ง พอบ่ายอาการป่วยของผมค่อยทุเลาหายเป็นปลิดทิ้ง หมอให้
กลับเย็นวันนั้นเอง พอเช้าวันรุ่งขึ้น ญาติห่างๆของแฟนผมคนหนึ่งชักดิ้นชักงอ
สักครู่ก็ตาย หมอลงความเห็นหัวใจล้มเหลว ตกสายมีเพื่อนบ้านหามชายผู้หนึ่ง
มาหาผม เขากลัวหวาดผวาว่าผีจะเอาชีวิต สารภาพสิ่งที่เขากับเพื่อนที่ตาย
กระทำเช่นเจ้าเข้าทรงบอก กราบกรานขอขมา ผมปฏิเสธไม่ทราบไม่ได้ทำอะไร
กับใคร แล้วเอาน้ำส้มป่อยพรมหัวเขา เขาผู้นี้ยังมีชีวิตอยู่ เคารพยำเกรงผมมาก
ขอรับรองว่า ที่กล่าวทั้งหมดเป็นเรื่องจริงทุกประการ และยังมีอีกหลายเรื่องที่
เกิดขึ้นกับพ่อ แฟน ลูก หลาน ญาติ จะเล่าในโอกาสเหมาะสมต่อไปนะครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
