[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

คอยลุงอยู่ขนำมืดค่ำนี้
เสียงหลากที่ดังมาพาใจหาย
เหมือนกับมันข่มขู่อยู่รอบกาย
ช่างมากมายเหลือนั้นเกินพรรณนา

กองไฟก็มอดลงเดี๋ยวคงดับ
ลุงกำชับเอาไว้ไร้ปัญหา
คอยเติมฟืนสุมให้ทุกเวลา
แต่มิกล้าออกไปทำไงดี

ยืนมองดูนอกขนำดำมืดมิด
ตะคุ่มไม้แนวชิดคิดว่าผี
ลุงกลับมาไฟดับกลับโดนตี
ยืนหันรีหันขวางยังคลางแคลง

ตัดสินใจคิดลองต้องทำได้
เดินหยิบไม้สุมไฟมิหน่ายแหนง
มันลุกโชนรวดเร็วเปลวร้อนแรง
เห็นแมลงบินเข้าในทำไมกัน

ไฟสว่างมองไปเห็นได้ทั่ว
ไม่คิดกลัวอะไรต่อไปนั่น
ที่ปลายไม้น้ำออกและมีควัน
นิ้วแตะมันร้อนนิดเหนียวติดมือ

นั่นคางคกจำได้คล้ายที่บ้าน
ก้าวขาคลานหมอบต่ำทำไมหรือ
เฝ้าดูมันตั้งนานเหตุนั้นคือ
ทำตาปรือฉกลิ้นกินตัวแมง

ที่ส่งเสียงดังลั่นตัวนั้นแน่
สองตัวแหย่กัดกันเหมือนกลั่นแกล้ง
สีดำคล้ำสับสนปนเข้มแดง
เหมือนระแวงอะไรหนีหายเลย

ยินลุงเรียกบอกว่ากลับมาแล้ว
คงอยู่แถวฝั่งใกล้ได้เอื้อนเอ่ย
เห็นแสงไฟสว่างทางเก่าเคย
มิเมินเฉยไปรับข้องกลับมา

ลุงเปิดข้องเทใส่ลงในถัง
กะละมังอีกใบได้จัดหา
จุดประสงค์เพื่อถนัดคัดแยกปลา
สว่างจ้าไฟจากกองใช้ส่องดู

สี่ห้าตัวน่าขำดำลายเมื่อม
เป็นดอกเหลื่อมเล็กใหญ่ได้สวยหรู
ตัวมันยาวหัวท้ายคล้ายกับงู
หัวเล็กอยู่นั้นหนาปลาอะไร

อีกตัวหนึ่งเหมือนเต่าเอามาด้วย
ลุงจะช่วยแกะเบ็ดคอยนำปล่อยใหม่
กระดองนิ่มจมูกยาวกว่าทั่วไป
ลุงสุมไฟจะรอถามตามเห็นนั้น.

นพ
4ก.พ.57