อยากเป็นนก
เหมือนรพีคลี่ครอบขอบโค้งคุ้ง
เรืองเรียวรุ้งพุ่งฉายปรายสีสัน
รุ่งอรุณอุ่นตาวิลาวัณย์
ผลิผ่องพรรณฉันเฉิดเกิดประกาย
ไร้ขอบเขตขีดข่มพรมแดนขวาง
การเดินทางพรั่งพรูสู่จุดหมาย
เมื่อมานสองประจักษ์เข้าทักทาย
เพริศพริ้งพรายฉายฉานลงลานใจ
ผูกสมัครถักทอก่อรากฐาน
สองดวงมานสานจินต์สิ้นเงื่อนไข
ทุกเวลานาที ที่ผ่านไป
จิตห่วงใยใฝ่ภักดิ์ปักกลางทรวง
เพียรรบเร้าเฝ้าถามยามห่างหาย
ใจกระวายกายผันพลันห่วงหวง
เกินกักเก็บเหน็บยั้งทั้งแดดวง
ตกในบ่วง เกินสรรจำนรรจา
โลกชมพูฟูเฟื่องเรื่อเรืองสอง
วรรณะอ่องผ่องพรรณจิตหรรษา
งามฉันเฉิดเพริศพักตร์ลักขณา
เปล่งปลั่งหน้าตาชื่นระรื่นริน
จิตมีสุขทุกหนแม้ยลไหน
ถึงใกล้ไกลใจโบยโหยถวิล
ได้ครองครอบมอบภักดิ์ประจักษ์จินต์
ทั้งหมดสิ้นจึงเพรียก...เรียกว่า"รัก"
เรืองเรียวรุ้งพุ่งฉายปรายสีสัน
รุ่งอรุณอุ่นตาวิลาวัณย์
ผลิผ่องพรรณฉันเฉิดเกิดประกาย
ไร้ขอบเขตขีดข่มพรมแดนขวาง
การเดินทางพรั่งพรูสู่จุดหมาย
เมื่อมานสองประจักษ์เข้าทักทาย
เพริศพริ้งพรายฉายฉานลงลานใจ
ผูกสมัครถักทอก่อรากฐาน
สองดวงมานสานจินต์สิ้นเงื่อนไข
ทุกเวลานาที ที่ผ่านไป
จิตห่วงใยใฝ่ภักดิ์ปักกลางทรวง
เพียรรบเร้าเฝ้าถามยามห่างหาย
ใจกระวายกายผันพลันห่วงหวง
เกินกักเก็บเหน็บยั้งทั้งแดดวง
ตกในบ่วง เกินสรรจำนรรจา
โลกชมพูฟูเฟื่องเรื่อเรืองสอง
วรรณะอ่องผ่องพรรณจิตหรรษา
งามฉันเฉิดเพริศพักตร์ลักขณา
เปล่งปลั่งหน้าตาชื่นระรื่นริน
จิตมีสุขทุกหนแม้ยลไหน
ถึงใกล้ไกลใจโบยโหยถวิล
ได้ครองครอบมอบภักดิ์ประจักษ์จินต์
ทั้งหมดสิ้นจึงเพรียก...เรียกว่า"รัก"
"ดิน"
รุ่งอรุณ กรุ่นฟ้า นะภาผ่อง
แสงสีทอง ส่องฟ้า ตาประจักษ์
สุริยา ฟ้าสาง อ้างว้างหนัก
ขาดคนรัก พักตร์ผ่อง หมองหม่นใจ
เสียงวิหก นกกา พากันร้อง
กู่เสียงก้อง ครองคู่ อยู่ชิดใกล้
อิจฉานก ผกผิน บินจากไป
เราห่างไกล ไร้คู่ อยู่เชยชม
เฝ้าแอบภักดิ์ รักใคร่ ใจหมองหม่น
รักหน้ามน คนไกล ใจขื่นขม
อยากเห็นนัก พักตร์น้อง ปองภิรมย์
แอบนิยม ชมชอบ มอบหัวใจ
พยายาม ตามรู้ ดูอักษร
ที่เธออ้อน กลอนกานท์ เฝ้าขานไข
เขียนตัดพ้อ ต่อกลอน อ้อนกับใคร
เศร้าทรวงใน ไห้สะอื้น ฝืนใจตรม
โลกสีม่วง ทรวงหม่น ทนเจ็บช้ำ
อ่านถ้อยคำ พร่ำเพ้อ เธอสุขสม
เขียนกระเซ้า เย้ายอก ออกอารมณ์
ต่างนิยม ชมชอบ มอบหัวใจ
คอยเฝ้าดู อยู่ห่างห่าง อย่างทราบซึ้ง
แอบคะนึง ถึงอยู่ รู้บ้างไหม
ถึงทุกข์ทน หม่นเศร้า เหงาทรวงใน
จะอย่างไร ใจภักดิ์ รักเพียงเธอ
ชลนา ทิชากร
แสงสีทอง ส่องฟ้า ตาประจักษ์
สุริยา ฟ้าสาง อ้างว้างหนัก
ขาดคนรัก พักตร์ผ่อง หมองหม่นใจ
เสียงวิหก นกกา พากันร้อง
กู่เสียงก้อง ครองคู่ อยู่ชิดใกล้
อิจฉานก ผกผิน บินจากไป
เราห่างไกล ไร้คู่ อยู่เชยชม
เฝ้าแอบภักดิ์ รักใคร่ ใจหมองหม่น
รักหน้ามน คนไกล ใจขื่นขม
อยากเห็นนัก พักตร์น้อง ปองภิรมย์
แอบนิยม ชมชอบ มอบหัวใจ
พยายาม ตามรู้ ดูอักษร
ที่เธออ้อน กลอนกานท์ เฝ้าขานไข
เขียนตัดพ้อ ต่อกลอน อ้อนกับใคร
เศร้าทรวงใน ไห้สะอื้น ฝืนใจตรม
โลกสีม่วง ทรวงหม่น ทนเจ็บช้ำ
อ่านถ้อยคำ พร่ำเพ้อ เธอสุขสม
เขียนกระเซ้า เย้ายอก ออกอารมณ์
ต่างนิยม ชมชอบ มอบหัวใจ
คอยเฝ้าดู อยู่ห่างห่าง อย่างทราบซึ้ง
แอบคะนึง ถึงอยู่ รู้บ้างไหม
ถึงทุกข์ทน หม่นเศร้า เหงาทรวงใน
จะอย่างไร ใจภักดิ์ รักเพียงเธอ
ชลนา ทิชากร