เจ้ามิห่วง ห้วงหาว หรือ..ดาวน้อย
จะเลื่อนลอย สถิต ยังทิศไหน
คราเจ้าร้าง ห่างเดือน คล้อยเคลื่อนไป
ฟ้าคงหมด สดใส ด้วยไร้ดาว..
..ดาราดวง ล่วงลับ นับจากนี้
คงไม่มี สีแสง ณ แห่งหาว
จรัสจ้า สว่าง เคยพร่างพราว
สุกสกาว วาววับ..กลับมืดลง..
..ครั้นดาวเคลื่อน เลือนหาย จากปลายฟ้า
ดวงจันทรา อาจเป็น เช่นผุยผง
ด้วยอาวรณ์ ร้อนเร่า เข้าปลิดปลง
เพราะยังคง คิดห่วง..เจ้าดวงดาว