ที่ ที่พ่ออยากไป...
เสียงเจื้อยเจื้อย เรื่อยเรื่อยตาม ลูกถามพ่อ
มาสอพลอ "พ่อจ๋า อยากไปไหน?"
พ่อลูบหัว "มีที่หนึ่ง พ่ออยากไป"
"แต่ลูกคง ส่งไม่ได้ ต้องไปเอง"
ลูกอ้ำอึ้ง "ลูกไปถึง ไปส่งได้"
"พ่ออยากไป เครื่องบิน หรือรถเก๋ง"
พ่อหัวเราะ "ที่พ่อไป มันวังเวง"
"พ่อคงเกรง ลูกลำบาก ไม่อยากไป"
พ่อตอบเปล่า "ที่นี้ไป ก็ไม่ถึง”
”ถ้ายังตรึง กับกิเลส เหตุไฉน”
”ยังปรุงแต่ง ขันธ์ห้า อยู่ร่ำไป”
ติดอยู่ใน ห้วงทุกข์ ถูกจองจำ
ลูกไปส่ง หน้ากองฟอน ตอนเผาพ่อ
แค่นั้นพอ รอร่างยุบ อุปถัมภ์
แล้วแต่บุญ กุศล และผลกรรม
ที่พ่อทำ ตอนเป็นคน บนโลกา
ที่ที่พ่อ อยากไป ใช่สวรรค์
หรือโลกอัน อุดมผล บนเวหา
หากแต่เป็น ที่พำนัก พักกายา
อนัตตา ปัญญาทิพย์ เรียก “นิพพาน”