จำใจจาก พรากมา อุราหม่น
จำใจจน เจียนแย่ ดวงแดฉัน
จำใจจร วอนว่า ยังจาบัลย์
จำใจนั้น ยากยิ่ง กว่าสิ่งใด
อยู่หรือไม่ ใช่เรื่อง ที่เคืองขุ่น
อยู่แล้วฉุน วุ่นวาย ละอายไหม
อยู่แล้วแสน ยุ่งเหยิง ไม่เริงใจ
อยู่ทำไม เมื่อชีวิต มันผิดเพี้ยน
พันทอง
เมื่อเจ้าอยาก จากไป ฮึ!..ไม่ง้อ
จำไว้หนอ กนิษฐ์ อย่าคิดเปลี่ยน
จงดำเนิน เชิญไป ไม่ติเตียน
แล้วอย่าเวียน วกกลับ ประทับรอย..
..อวยพรให้ ไปดี อย่ามีสุข
ประสบทุกข์ จุกเสียด เบียดเบียนบ่อย
หม่นรุกเร้า เศร้ารุม กลุ้มทยอย
ช้ำเรียงร้อย โรคภัย..ไร้บรรเทา
ใส่คอนเวิร์ส สองข้าง เดินทางดุ่ย
อย่ามาคุย ทับถม จักซมเศร้า
ทำปากเแข็ง ใจอ่อน เดี๋ยวอ้อนเรา
จะเตะเข้า เป้านิ่ง กลิ้งลงคลอง
คำอวยพร ย้อนกลับ รีบรับซะ
ตบซักฉะ เฉียวฉุน วุ่นสมอง
ถึงรุกเร้า เศร้าแทรก จำแนกมอง
ถึงขอร้อง อย่างไร จักไม่คืน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
