ความสุขที่ขอบฝัน
ฉันเดินทางมาไกลเกินขอบฝัน
ผ่านตะวันจันทราดาราใส
ข้ามผืนน้ำข้ามป่ามาแสนไกล
หวังจะได้ประสบพบสุขจริง
ยิ่งเดินทางยิ่งล้าพาล้มเหลว
ผ่านดีเลวรวยจนปนชายหญิง
รักโลภหลงปลงเสร็จข้อเท็จจริง
จิตจึงดิ่งลงปลักตักตะกอน
ยิ่งค้นหายิ่งหายกลายเป็นฝุ่น
ร้อนเย็นอุ่นกลับกลอกคอยหลอกหลอน
กระทบจิตคิดได้ในทุกตอน
จึงค่อยผ่อนเบาลอยนิ่งยิ่งผ่อนคลาย
สุขทุกข์เกิดในใจใครปรุงแต่ง
กิเลสแบ่งหลงระงนให้ขวนขวาย
หยุดความคิดจิตจึงหยุดสุดสบาย
ได้เอนกายโอนอ่อนผ่อนละมุน
พุทธเจ้ารู้ทุกสิ่งจริงจริงด้วย
พระธรรมช่วยบริสุทธิ์คอยอุดหนุน
ดับที่ใจสงบได้ใต้เงาบุญ
ขอบพระคุณได้รู้แจ้งแห่งปัญญา
หากทุกคนเข้าถึงนี้คงดีแน่
กุศลแผ่ปกปักคอยรักษา
ที่ทุกข์หลายคลายปัดเป่าบรรเทาทา
มีค่ากว่าทรัพย์ทั้งหมดปลดละวาง