ส่วนกลอนฉัน นั้นเจ๋ง เก่งเลิศหรู
เชิงชั้นครู ดูเยี่ยม เทียมสมัย
หลายคนอ่าน ยกนิ้ว ลิ้วทันใด
พึงพอใจ ในถ้อย ที่ร้อยเรียง
บ้างคนชม ชอบชื่น ระรื่นรส
เหยาะหยาดหยด เยิ้มยิ้ม ลิ้มฟังเสียง
เสนาะโสต โปรดรู้ สู่สำเนียง
สลักเคียง ห้องใจ ให้ยืนยง
เข้าบ้านกลอน ตอนไหน ใจเป็นสุข
ร่วมสนุก ผองเพื่อน มิเลือนหลง
แหย่เย้าหยอก บอกไป ใจซื่อตรง
คอยเติมลง ตลอด กอดเกี่ยวทรวง
สื่อความหมาย ชายงง เกิดหลงไหล
มารุมเร้า เอาใจ ในทุกช่วง
จนกลัดกลุ้ม หลุ่มร้อน อ้อนอยากควง
บ้างตามหวง หึงโหด จักโทษใคร
เพราะตัวเรา หว่านหวาน ขับขานถ้อย
มดเป็นร้อย ตามติด เฝ้าชิดใกล้
ฉ่ำด้วยกานท์ กลมกล่อม ห่อห้อมใจ
จนฤทัย หลงอักษร ถึงตอนนี้
พันทอง
๒๘/๑/๕๗