มิใช่ปราชญ์ อย่างเขาเรามิรู้
ฉันแค่ผู้ทอถัก อักษรศรี
มิแยบคายพรายพร่างทางกวี
แค่หยิบนู่นหยิบนี่บี้รวมกัน
กอถึงฮอ พอรู้เพราะครูสอน
เรื่องบทกลอนอ่อนจัดต้องหัดนั่น
พยัญชนะ สระสารพัน
เริ่มพลิกผันหั่นบดสะกดปน
ยามว่างงานขานขับสดับถ้อย
เฝ้าเรียงร้อยรุ่งริ่งยิ่งสับสน
อยากจะหาครูสอนกลอนสักคน
เก่งสักหน จะวางกานท์ให้บ้านพัง
"ดิน"
หยิบโน่นนี่ บี้รวม รายเรียงร้อย
แหมอร่อย เกินแกง แรงฉมัง
กบอึ่งอ่าง คางเขียด มาเบียดบัง
หอยทากนั่ง หัวเราะ ว่าเพราะดี
กอถึงกลาง หว่างทรวง ทะลวงอก
ฮอทำหก ตกหล่น จนป่นปี้
จับผสม โยงเยื่อ รอเรือมี
เอาแบบนี้ แล้วกัน นะขวัญเรียม
ยามว่างงาน นอนกรน ทนไม่ไหว
พริกข้างไป ไม่พ้น ทนแลเลี่ยม
ผ้าปิดหู เอาไว้ แทบไหม้เกรียม
ใช้จอบเสียม ขุดฝัง หลังรำคาญ
พันทอง
๒๗/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
