อยู่บ้านกลอน มานาน คานถามหา
ใครกันหนา มาหมาย ร่ายมนต์ถี่
เห็นเอ่ยอ้าง เอื้อนอ้อน วอนสตรี
ว่าไม่มี คู่เคียง เรียงสัมพันธ์
ฟังแล้วให้ สงสาร ดวงมานไหว
ฟังแล้วใคร่ ตรวญคิด จิตยิ่งขัน
เห็นแต่งงาน หลายเที่ยว เทียวจำนรรจ์
ไยยจาบัลย์ ไม่หาย คลายบรรเทา
คุณสมบัติ ชัดแจ้ง ใช่แสร้งว่า
ทั้งเงินตรา มากมาย กายยังเฉา
ชักสงสัย ในจิต ตะหงิดเรา
ที่เขาเล่า มานั้น มันไม่จริง
พันทอง