มิใช่ปราชญ์ อย่างเขาเรามิรู้
ฉันแค่ผู้ทอถัก อักษรศรี
มิแยบคายพรายพร่างทางกวี
แค่หยิบนู่นหยิบนี่บี้รวมกัน
กอถึงฮอ พอรู้เพราะครูสอน
เรื่องบทกลอนอ่อนจัดต้องหัดนั่น
พยัญชนะ สระสารพัน
เริ่มพลิกผันหั่นบดสะกดปน
ยามว่างงานขานขับสดับถ้อย
เฝ้าเรียงร้อยรุ่งริ่งยิ่งสับสน
อยากจะหาครูสอนกลอนสักคน
เก่งสักหน จะวางกานท์ให้บ้านพัง
"ดิน"