[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ถึงเวลากู้เบ็ดเตรียมเสร็จสรรพ
ลุงกำชับผมเฝ้าขนำนี่
ด้วยมืดค่ำอันตรายหลายอย่างมี
หน้าถอดสีเลยผมตรมอุรา

ลุงรื้อไม้ท่อนใหญ่ในกองนั้น
สี่ห้าอันมาไว้ทำไมหนา
ใบมะพร้าวแห้งผูกมัดจัดเตรียมมา
ไปวางพ้นชายคาพอประมาณ

สั่งผมนำไม้ไปมอบให้ด้วย
คือว่าช่วยเร็วไวให้พ้นผ่าน
เห็นสุมสุมกองไว้หมายเตรียมการ
ยินเสียงท่านร้องขอไม้ขีดไฟ

ยินเสียงสั่งยังหลงงงงงอยู่
ด้วยไม่รู้ไม้นี้นี่แบบไหน
ท่านคงทราบว่าผมมิเข้าใจ
ลุงชี้ให้เห็นนั้นที่มันวาง

เป็นแบบกล่องมีสี่เหลี่ยมผืนผ้า
ด้านบนฝารูปนักมวยหันด้านข้าง
ลุงกดให้มันโผล่ถึงกึ่งกลาง
หยิบออกพลางให้ผมดูอยู่หนึ่งอัน

ต้องนำหัวปุ่มนี้มาลากชิด
เปลวไฟติดดังซู่อยู่หัวนั่น
ท่านจับไม้แล้วขีดลงไปพลัน
ผมเห็นทันใดนั้นไฟมันมี

นำไปจ่อยังใบมะพร้าวแห้ง
มันติดเร็วและแรงผมลุกหนี
ลุงรออยู่จนมันติดไม้ดี
ไม่รอรีเข้าขนำตามกันมา

แล้วหยิบกระป๋องเก่าเท่าที่เห็น
เหมือนจะเป็นหุ่นยนต์นั้นแหละหนา
ตรงกลางมีหัวติดไม่มีตา
มีเศษผ้าโผล่นั้นมันอะไร

ยังมีกลิ่นฉุนฉุนกรุ่นมาด้วย
สีมิสวยดำคล้ำคล้ายรอยไหม้
ลุงจุดไม้ขีดล่อจ่อเข้าไป
มันติดไฟสว่างอย่างไฟฟ้า

ลุงมองผมแล้วนั้นท่านหัวเราะ
เอามือเกาะไหล่ผมทางด้านขวา
กล่าวมันคือตะเกียงโบราณมา
ทั้งเศษผ้าน้ำมันก๊าดสิ่งสำคัญ

แล้วท่านก็จากไปหมายกู้เบ็ด
คงจะเสร็จผมละไม้ขีดนั่น
ขีดแล้วซู่ตกใจทิ้งไม่ทัน
ทั้งกลิ่นควันกลิ่นไหม้ที่ปลายนิ้ว.

นพ
26ม.ค.57