คอยพี่ชาย นานวัน ไม่หันกลับ
หรือถูกจับ ขังตรง กรงนกต่อ
หรือลืมสิ้น ถิ่นรัก พักพะนอ
หรือไปจ้อ กับใคร จึงไกลน้อง
คร่ำครวญหา เช้าค่ำ ระกำจิต
หรือไร้สิทธิ์ แล้วนั่น พันสนอง
รอเริ่มลด หมดหวัง นั่งคานทอง
รอพี่คล้อง ล่องหน หล่นจากคาน
อนิจจา ยาใจ ไร้แขนเกี่ยว
อยู่เปล่าเปลี่ยว เปลือยปล่อย ร้อยประสาน
หลายปีดี- ดักหนา พาซมซาน
ทรมาน นานเข้า เหงาเช่นเคย
คนที่รัก ที่ชอบ มาตอบย้ำ
ใจจึงช้ำ จำทน หม่นหมองเอ่ย
หากสิ้นหวง ห่วงหา อุราเอย
อย่ามาเย้ย หยามหยัน พอกันที
พันทอง
๒๖/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
