หวิววิเวกเหว่ว้าอุราเจ็บ
นำหนาวเหน็บแนบในใครจักเห็น
ทุกข์ทดท้อโถมถั่งฝังลำเค็ญ
ล้อโลมเล่นลุกลามความระทม..
..ร้าวรานรุกรุมเร้าเฝ้าอกฉัน
เศร้าโศกศัลย์ซึมเซาะมาเพาะบ่ม
มนหม่นมัวหมองไหม้ให้ซานซม
ตรึงตรอมตรมตราติด..ไว้ชิดเชย
หวิวไหวหวั่นหวาดเหว่ จบเห่ฉัน
หนาวเหน็บนั้นนอกใน หนอใจเอ๋ย
มึนเมามายมากแม้น แอ่นอกเอย
ยิ้มเยาะเย้ยกยามหยัน ฉันไม่ยอม
ร้าวรานรุกเริ่มเร่ง กระเซ็งแซ่
ติดตามต่อตอแต้ แม้จักหอม
กอดกันกลมเกลียวเกี่ยว เหนี่ยวมาดอม
พริ้มพรายพร้อมพร่างพรู สู่อ้อมใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
