นำสิ่งของไปเยี่ยมลุงที่ท้ายไร่
ปลูกขนำไว้อีกด้านลำธารขวาง
ใช้ไม้ไผ่สามลำนำมาวาง
พาดสองข้างดูเด่นเป็นสะพาน
กว่าจะข้ามได้นั้นมันยากนิ
สมาธิกำหนดจรดก้าวผ่าน
สามเมตรกว่าเลาะไต่ไหงเนิ่นนาน
หากก้มคลานคงคล่องค่อยลองดู
ถึงขนำมีกองไฟไหนคนเล่า
ที่บนเตาหม้อสีดำก็ขำอยู่
แม่ซื้อให้ขาวใหม่ใครก็รู้
แต่วันนี้บุบบู้เข้าคู่กัน
เปิดฝาดูภายในได้กลิ่นข้าว
ช่างโน้มน้าวใจปิ๋วเริ่มหิวนั่น
เห็นคุณลุงเดินใกล้ทักทายพลัน
โชคดีครันท่านว่าชูปลาโชว์
เมื่อตอนค่ำปักเบ็ดเสร็จแล้วนอน
ว่าพักผ่อนเพียงครู่ท่านคุยโอ่
จะกู้เบ็ดมั่นหมายหลายกิโล
ฟังท่านโม้ตามประสาว่ารู้ใจ
เกิดมาหลับทิ้งผ่านเสียนานหลาย
ทั้งปลาหมอปลากรายหลุดหายไหน
เหลือปลาช่อนตัวนี้มิเป็นไร
ต้มตะไคร้ขมิ้นข่าอร่อยดี
ท่านสั่งให้ฉันไปขุดขมิ้น
ใกล้เนินดินกอใหญ่คงได้ที่
ข่าตะไคร้ในขนำยังเหลือมี
ส่วนท่านนี้ลงลำธารจัดการปลา
ทั้งขอดเกล็ดควักไส้ได้ตัดท่อน
ตามขั้นตอนชำนาญการเสาะหา
หม้อใบใหม่ดูเก่ายกเอามา
คะเนว่าน้ำใส่ให้พอดี
ทุบขมิ้นตะไคร้และแง่งข่า
ปะปนมาสำรองกองไว้นี่
ยกหม้อข้าวจากเตาไปไฟยังมี
หยิบฟืนสี่ห้าดุ้นดุนเข้าใน
มีกระบอกอันหนึ่งซึ่งเท่าแขน
นำมาแทนเหมาะสมเป่าลมใส่
พรูดพรูดพรูดสองสามทีมีเปลวไฟ
เริ่มลุกไหม้ไม้ฟืนที่ใช้นั้น
นำอุปกรณ์เตรียมไว้ใส่ลงหม้อ
ตั้งบนเตาแล้วรอก็ใช้ฉัน
บิกะปิกล่องใหม่ที่ใกล้กัน
นำมาปั้นบนไม้ได้เตรียมการ
น้ำในหม้อร้อนเดือดได้แล้วนี้
เนื้อปลาที่ผึ่งลมมาเวลาผ่าน
ตักใส่หม้อลงไปเพียงไม่นาน
มองเห็นท่านเติมเกลือเผื่อกันคาว
ยกหม้อต้มปลาลงคงสุกแล้ว
ดูคล่องแคล่วเกลี่ยไฟไอร้อนผ่าว
นำกะปิไปย่างวางตามยาว
ขึ้นเกล็ดขาวบ้างไหม้กลายสีดำ
สั่งฉันเก็บพริกแดงและแตงกวา
ร่องด้านขวาหลายผลบนค้างต่ำ
กระเทียมพริกน้ำตาลทรายใส่ครกตำ
ดูมันฉ่ำแฉะไปใส่กะปิลง
อาหารมื้อนี้นั้นทานไม่น้อย
ช่างอร่อยเกินคิดจิตพาหลง
จากฝีมือพ่อครัวเก่าเรายังงง
สมประสงค์อิ่มหนำสำราญใจ.
นพ
25ม.ค.57
ปลูกขนำไว้อีกด้านลำธารขวาง
ใช้ไม้ไผ่สามลำนำมาวาง
พาดสองข้างดูเด่นเป็นสะพาน
กว่าจะข้ามได้นั้นมันยากนิ
สมาธิกำหนดจรดก้าวผ่าน
สามเมตรกว่าเลาะไต่ไหงเนิ่นนาน
หากก้มคลานคงคล่องค่อยลองดู
ถึงขนำมีกองไฟไหนคนเล่า
ที่บนเตาหม้อสีดำก็ขำอยู่
แม่ซื้อให้ขาวใหม่ใครก็รู้
แต่วันนี้บุบบู้เข้าคู่กัน
เปิดฝาดูภายในได้กลิ่นข้าว
ช่างโน้มน้าวใจปิ๋วเริ่มหิวนั่น
เห็นคุณลุงเดินใกล้ทักทายพลัน
โชคดีครันท่านว่าชูปลาโชว์
เมื่อตอนค่ำปักเบ็ดเสร็จแล้วนอน
ว่าพักผ่อนเพียงครู่ท่านคุยโอ่
จะกู้เบ็ดมั่นหมายหลายกิโล
ฟังท่านโม้ตามประสาว่ารู้ใจ
เกิดมาหลับทิ้งผ่านเสียนานหลาย
ทั้งปลาหมอปลากรายหลุดหายไหน
เหลือปลาช่อนตัวนี้มิเป็นไร
ต้มตะไคร้ขมิ้นข่าอร่อยดี
ท่านสั่งให้ฉันไปขุดขมิ้น
ใกล้เนินดินกอใหญ่คงได้ที่
ข่าตะไคร้ในขนำยังเหลือมี
ส่วนท่านนี้ลงลำธารจัดการปลา
ทั้งขอดเกล็ดควักไส้ได้ตัดท่อน
ตามขั้นตอนชำนาญการเสาะหา
หม้อใบใหม่ดูเก่ายกเอามา
คะเนว่าน้ำใส่ให้พอดี
ทุบขมิ้นตะไคร้และแง่งข่า
ปะปนมาสำรองกองไว้นี่
ยกหม้อข้าวจากเตาไปไฟยังมี
หยิบฟืนสี่ห้าดุ้นดุนเข้าใน
มีกระบอกอันหนึ่งซึ่งเท่าแขน
นำมาแทนเหมาะสมเป่าลมใส่
พรูดพรูดพรูดสองสามทีมีเปลวไฟ
เริ่มลุกไหม้ไม้ฟืนที่ใช้นั้น
นำอุปกรณ์เตรียมไว้ใส่ลงหม้อ
ตั้งบนเตาแล้วรอก็ใช้ฉัน
บิกะปิกล่องใหม่ที่ใกล้กัน
นำมาปั้นบนไม้ได้เตรียมการ
น้ำในหม้อร้อนเดือดได้แล้วนี้
เนื้อปลาที่ผึ่งลมมาเวลาผ่าน
ตักใส่หม้อลงไปเพียงไม่นาน
มองเห็นท่านเติมเกลือเผื่อกันคาว
ยกหม้อต้มปลาลงคงสุกแล้ว
ดูคล่องแคล่วเกลี่ยไฟไอร้อนผ่าว
นำกะปิไปย่างวางตามยาว
ขึ้นเกล็ดขาวบ้างไหม้กลายสีดำ
สั่งฉันเก็บพริกแดงและแตงกวา
ร่องด้านขวาหลายผลบนค้างต่ำ
กระเทียมพริกน้ำตาลทรายใส่ครกตำ
ดูมันฉ่ำแฉะไปใส่กะปิลง
อาหารมื้อนี้นั้นทานไม่น้อย
ช่างอร่อยเกินคิดจิตพาหลง
จากฝีมือพ่อครัวเก่าเรายังงง
สมประสงค์อิ่มหนำสำราญใจ.
นพ
25ม.ค.57