เมื่อวานวันพระ อยากกินไก่ทอดอ่ะ
แต่กินไม่ได้ กำ พานคิดถึงไก่บ้าน
...ไก่บ้าน...
ทุกวันศีลกินมื้อถือสัจจะ
ท่องธัมมะขัดเกลาเช้าจนสาย
เป็นวันเดียวอยู่บ้านแบบสบาย
ไม่ถ่อกายทำสวนพรวนดินดาน
บ่ายทีไรใจเต้นมิเป็นส่ำ
จวนจะค่ำแสงลับไก่กลับบ้าน
ขึ้นบันไดใต้ถุนผลุนถึงจาน
ก้าวเดินผ่านโชยหอมน่าดอมดม
ยีนส์สีเทาเป้าต่ำจำมั่นเหมาะ
เสื้อสายเดี่ยวเกี่ยวเกาะเลาะปลายผม
มิหนาวเนื้อเสื้อบางจางเห็นณม
ถอดเกิบก้มแทบทรุดหยุดหายใจ
พอรู้ตัวอีกทีเธอจ๊ะจ๋า
ทักพี่ขาตาจ้องน้องสงสัย
อ๋อวันพระจะปลงเจาะจงใด
หรือป่วยไข้น้ำลายยืดไหลเลอ
เม็ดมะกอกมาทำประคำสาย
กันตาลายศีลขาดนับพลาดเผลอ
เกิดชาตินี้ภพไหนให้เจอะเจอ
มีน้องเธอทะเล้นเป็นน้องเมีย กำ
สีลา ชื่อเล่นเธอไก่ น้องเมียผมเองคร้าบ
รพีกาญจน์