สาธยาย สามวัน นั้นไม่หมด
เกินกำหนด มากโข อย่าโร่เถียง
ตั้งแต่วัย ฉกรรจ์ หันมองเมียง
อยู่บนเตียง กับใคร ได้ทุกวัน
ทั้งจีบทิ้ง จีบขว้าง จึงร้างรัก
กาลก่อนหัก อกหญิง จริงไหมนั่น
จดบันทึก ฮึกเหิม เคยเดิมพัน
ต่อเติมฝัน ฟันยับ นับคงยาว
มาชาตินี้ ยังทำ ไม่หนำจิต
มีหญิงติด ตามต้อย เขาปล่อยข่าว
ทั่วบ้านกลอน เห็นอยู่ รู้เรื่องราว
อย่ามาป่าว กล่าวสวรรค์ นั้นลำเอียง
พันทอง
๒๔/๑/๕๗