โดนแม่เสือปืนไวแซงอีกแล้ว... 
มิได้หอมแก้มนวลอย่าด่วนจาก
รักเธอมากอยากกอดแม่ยอดหญิง
ตั้งแต่หนุ่มจนชรายังน่าอิง
ใครช่วงชิงยอมตายนะยายเอย
นี่มิได้หอมน้องสองปีกว่า
ยังอุตส่าห์มั่นคงมิหลงเอ่ย
เจ้าแสนงอนอ่อนใจกระไรเลย
ขอทรามเชยเห็นใจอย่าใจดำ
ยังจะมาค้อนควักผลักอกพี่
เมื่อวานนี้ยังให้ตอนใกล้ค่ำ
เอ๊ะ ทำไมนานจังอย่าบัง,อำ
อย่ามาทำพูดเล่นไม่เป็นจริง
เพราะความรักโฉมตรูอยากอยู่ใกล้
ยังมิได้หอมน้องจึงต้องนิ่ง
ขออีกนิดเถิดหนาอย่าท้วงติง
รักน้องหญิงคนเดียวมิเกี่ยวใคร
เพราะรักน้องแน่แท้โปรดแลเหลียว
ขอครั้งเดียวจะพอมิขอใกล้
วันพรุ่งนี้อีกหน่อยอย่าน้อยใจ
ยามอยู่ใกล้หน้ามนสุดทนแล้ว
ไพร พนาวัลย์
คุณระนาดสบายดีนะครับ คิดถึงเสมอเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
