~“รัก?”~
๐
จับปลายผมเธอหอมพร้อมจูบฝัง
ชายด้านหลังรั้งเธอตอนเผลอไผล
จนสะท้านสั่นอายซ่านสายใย-
แผ่ลงไปซึมฝังร่างทั้งทรวง
เสียงกระซิบเบาเบาเร้าข้างหู
เราจะอยู่เคียงกันยันวัยล่วง
จูงมือกันจนเฒ่าเดินเคล้า,ควง
เธอคือบ่วงมัดฉันทุกวันวัย
คือสัญญารู้กันร่วมฝันพร่ำ
เติมทิพย์คำฟูมฟักต้นรักใคร่
แตกกิ่งก้านบานเบ่งเร่งดอกใบ
เพื่อรักในใจเราเฝ้าเติบโต
จากรากฝอยแทรกหลากเป็นรากลึก
แนบผนึกแน่นหนักจนอักโข
พายุใหญ่พัดหนักยากหัก,โซ
ด้วยมีโซ่กรอบรักปกปักเรา
ทุกกระแสวลีเรียกที่รัก
ส่งไออุ่นพิทักษ์จักคอยเฝ้า
ปัดทุกเหตุเภทภัยให้บางเบา
แค่เสียงเย้าเดี๋ยวยิ้มก็พริ้มบาน
ลูบเรียวผมก้มหอมพร้อมเสกสรร
ย้ำยืนยันสัญญาว่าจะหวาน
จะรักเธอพร่ำพลอดตลอดกาล
วัยชราล่วงผ่าน..หวานมิเลือน๚ะ๛
ระนาดเอก