หลายทิวาราตรีที่ผ่านพ้น
ฤดูฝนทนหนาวร้าวเปลี่ยนผัน
เย็นพระพายพรั่งพรูสู่เหมันต์
ยังหนาวสั่น กายีฤดีดาย
เฝ้ากอดตนทนฝืนคืนจันทร์พร่า
จนดาราพาเลือน เลื่อนลับหาย
เหลียวมองข้างร้างไร้ใครเคียงกาย
คิดถึงชายเหลือเกินจากเนิ่นนาน
รู้ไหมหนอท้อทดหมดสุขสันต์
ทุกคืนวันตั้งจิตอธิษฐาน
ส่งใจน้อยลอยล่วงสู่ห้วงมาน
หากสงสารมารับทีไม่มีตังค์
"ดิน"
ยามดึกดื่น คืนเหงา เฝ้าห่วงหา
วันเวลา ผ่านไป ใจยังหวัง
ได้ประสบ พบเธอ เจอสักครั้ง
เหงาใจจัง หวังเห็น เป็นบุญตา
อยู่ไกลกัน ฝันไว้ ในสักวัน
จะมุ่งมั่น ดั้นด้น ไปค้นหา
ไปแอบดู อยู่ไหน ในสักครา
อยากเห็นหน้า ค่าตา มาช้านาน
รู้ว่าเหงา เศร้าหม่น บ่นเนืองนิจ
ขาดคู่คิด ชิดกาย ชายมองผ่าน
อยากเป็นคู่ อยู่เคล้า เฝ้าเรือนชาน
แสนสงสาร หวานใจ แต่ไร้ตังค์
ชลนา ทิชากร
วันเวลา ผ่านไป ใจยังหวัง
ได้ประสบ พบเธอ เจอสักครั้ง
เหงาใจจัง หวังเห็น เป็นบุญตา
อยู่ไกลกัน ฝันไว้ ในสักวัน
จะมุ่งมั่น ดั้นด้น ไปค้นหา
ไปแอบดู อยู่ไหน ในสักครา
อยากเห็นหน้า ค่าตา มาช้านาน
รู้ว่าเหงา เศร้าหม่น บ่นเนืองนิจ
ขาดคู่คิด ชิดกาย ชายมองผ่าน
อยากเป็นคู่ อยู่เคล้า เฝ้าเรือนชาน
แสนสงสาร หวานใจ แต่ไร้ตังค์
ชลนา ทิชากร