[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เขียนชีวิต]

เมื่อเธอตระหนักถึงความรักที่แท้
หัวใจของเธอจะไม่อาจช่วงชิงสิ่งใดได้
ไม่ใช่เพราะความดีงาม หรือความชั่วช้าที่คอยบงการเธอ
มันเป็นเพียงการตระหนักรู้ถึงความงามที่แท้
เธอจะไม่อาจริดรอนดอกใบของความรักได้
แม้ว่าความรักนั้นจะสามารถกลั่นเป็นยาพิษที่ร้ายแรง
เธอไม่อาจริดรอนกิ่งก้านของความรักได้
แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยเสี้ยนหนาม
เธอไม่อาจเด็ดริดบางสิ่ง ที่โชยกลิ่นหอมอันชวนคลื่นเหียนได้
เธอไม่อาจแม้แต่จะช่วงชิงชีวิตของเหล่าแมลงที่คอยกัดกินความรัก
เธอจะทำได้เพียงเฝ้ามอง และซาบซึ้งขอบคุณ
และเมื่อนั้น เธอจะตระหนักรู้ ว่าเธออยู่ในฝืนป่าใหญ่
อยู่ในห้วงสมุทรอันอุดม อยู่ท่ามกลางเสียงร้องของหมู่นก
และเรื่องเล่าของเหล่าภูตพราย
ที่นั่น เธอจะพบ ความไพศาลแห่งรัก
และตระหนักรู้ .. ว่าเราเป็นเพียงจุลภาคเล็กจ้อย
ที่หมุนวน .. รอบ 'ความรัก'