ต้องมีวัน ฝันชื่น ไม่กลืนกล้ำ
ตามต่อคำ พร่ำเพ้อ มิเจอหมอง
สลักถ้อย ร้อยเรียง ร่วมเคียงมอง
ยามเมื่อท้อง ฟ้าเปิด สุดเลิศลอย
จะอยู่สูง ส่งใด ไปให้ถึง
โน้มน้าวดึง ดวงเดือน เป็นเพื่อนบ่อย
ยื้อยืนยัน ยากยิ่ง อย่านิ่งคอย
ใช้ไม้สอย สอดส่าย ง่ายนิดเดียว
เป็นนางฟ้า ตกสวรรค์ สักวันเข้า
มายวนเย้า แหย่หยอก ซอกใจเปลี่ยว
ให้หายตรม ตรอมจิต สนิทเชียว
หัวใจเขียว สดชื่น คืนกลับมา
พันทอง
๒๐/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
