เราเคยใช้ สิ่งมีค่า เรียกว่ารัก
มาสลัก สานหัวใจ ให้ความหมาย
จากจุดเริ่ม ชั่วนิรันดร์ จนวันตาย
ไม่คิดคลาย สิ่งยึดมั่น คำสัญญา
มือที่กุม อย่างรู้ใจ ให้ไออุ่น
ความละมุน ยังจดจำ ย้ำหนักหนา
วันนี้จบ หมดแล้วสิทธิ์ อนิจจา
ร่วงโรยรา เหมือนดอกไม้ ที่หายไป
มองร่องรอย ที่หลงเหลือ เพื่อกักเก็บ
กลับยิ่งเจ็บ ทำใจยาก รักฝากไข้
ต้องนอนซม เพราะพิษช้ำ กล้ำกรายใจ
น้ำใสๆ มันรินหยด แทบหมดทรวง
เป็นหนึ่งคน แต่สองสิ่ง ต้องนิ่งรับ
คือช้ำกับ คนอกหัก ไร้รักห่วง
อยู่ในร่าง ที่ทุกข์ทน บนความลวง
ใจหนึ่งดวง แบกไม่ไหว ปล่อยให้พัง
มาสลัก สานหัวใจ ให้ความหมาย
จากจุดเริ่ม ชั่วนิรันดร์ จนวันตาย
ไม่คิดคลาย สิ่งยึดมั่น คำสัญญา
มือที่กุม อย่างรู้ใจ ให้ไออุ่น
ความละมุน ยังจดจำ ย้ำหนักหนา
วันนี้จบ หมดแล้วสิทธิ์ อนิจจา
ร่วงโรยรา เหมือนดอกไม้ ที่หายไป
มองร่องรอย ที่หลงเหลือ เพื่อกักเก็บ
กลับยิ่งเจ็บ ทำใจยาก รักฝากไข้
ต้องนอนซม เพราะพิษช้ำ กล้ำกรายใจ
น้ำใสๆ มันรินหยด แทบหมดทรวง
เป็นหนึ่งคน แต่สองสิ่ง ต้องนิ่งรับ
คือช้ำกับ คนอกหัก ไร้รักห่วง
อยู่ในร่าง ที่ทุกข์ทน บนความลวง
ใจหนึ่งดวง แบกไม่ไหว ปล่อยให้พัง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
