*** สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ***
สี่ร้อยปีที่พรากจากพวกเจ้า
ร่างถูกเผาฟืนไฟไหม้สังขาร
เหลือเพียงกอบหอบฝังดูกอังคาร
จิตวิญญาณยังอยู่คู่ธานิน
ชั่วชีวิตเช้าเย็นมิเป็นสุข
คนไทยทุกข์ถูกกดขี่เสรีสิ้น
ถูกเข่นฆ่าทอดกายหายใจริน
เลือดทาดินหมดลมจมดาบทวน
ทั้งวัดวาอารามบ้านคามเขต
กลายเป็นเศษพังผุธุลีส่วน
เรือนปราสาทราชวังเวียงเจ้าจวน
ทลายร่วนพินาศด้วยศาตรา
สองฟากทางย่างเดินเผชิญโศก
บังเกิดโรคระบาดฝีดาษห่า
ร้องระงมล้มตายคล้ายผักปลา
อีกพม่าไล่ขับจับโจมตี
กูรวบรวมไพร่พลคนกล้าแกร่ง
เข้ายื้อแย่งรบพุ่งเอากรุงศรี
กอบกู้เอกราชปราศไพรี
ซ่อมสร้างดีกว่าเก่าเหย้ารุ่งเรือง
นี่คือแคว้นแดนดินถิ่นศักดิ์สิทธิ์
เจริญวิทย์ศิลป์ศาสตร์ชนปราดเปรื่อง
ใครคิดยุ่งมุ่งหมายร้ายเนืองเนือง
เผาบ้านเมืองกินโกง..ตายโหงตาย!
รพีกาญจน์