สุดปลายทาง เที่ยวท่อง ยังปองหวัง
เกิดพลัง พลั้งเผลอ แม้เจอขื่น
อย่าทดท้อ ถอยถั่ง รั้งหยัดยืน
ระรวยรื่น คืนค่ำ เห็นรำไร
ความมืดมิด ปิดป้อง ทั่วท้องทุ่ง
ผียังพุ่ง ใต้ตาม งามสดใส
สว่างแจ้ง จำจด มิปดใด
เรืองไสว ในมืด แม้วืดเดียว
อาจนำทาง ให้เรา เข้าถึงฝั่ง
ดีกว่านั่ง โง่งม ระทมเปลี่ยว
เสี้ยวเวลา พาฝัน อย่าหวั่นเชียว
รีบขับเคี่ยว เลี้ยวเร้น ให้เย็นกาย
ถึงรำพัน ม่านหม่น ปะปนเข้า
มีแต่เศร้า เคล้าคลุม ขยุ้มหมาย
แดดับดิ้น สิ้นท่า จักพาอาย
ใจสลาย สูญเปล่า ดังเผาตอ
พันทอง
๑๙/๑/๕๗