สำราญรักเร่งเร้า ซอกทรวง
ทะลักล้นลานรวง เร่าร้อน
กระอักอุกอาจกลวง เพราะเจ็บ
หยิกแหย่ยามซุกซ้อน จึ่งรู้สึกตน
ดลดานดับดั่งได้ ใจครอง
เนตรแน่นน้ำตานอง เอ่อล้น
แผลเหวอะหวะช้ำหนอง เรือนร่าง
ซากรักร้าวสุดค้น ป่นปี้เป็นจุล
คุณความดีที่ตั้ง ตาคอย
เหมือนขยะมูลฝอย เกลื่อนพื้น
สำคัญผิดเนื้อกลอย ลาก่อน
จักไม่ขอรื้อฟื้น จบสิ้นกันที
พันทอง
๑๙/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
