๐ใช่ว่าอ้ายไหลเลื้อยฟุ่มเฟือยดอก
แต่เขาบอกค่าเทอมเริ่มมหันต์
แม่ที่บ้านบอกมาหามิทัน
พี่ก็พลันสงสารบ้านเขาจน
๐แม้นเราเองทุกข์ยากลำบากยิ่ง
เรามีมิ่งคติธรรมเลิศล้ำผล
ใครลำบากเราต้องประคองคน
ถ้าน้องบ่นบุญคอยแต่ร่อยลาง
๐พริตตี้ตาเขาช้ำระกำไห้
เสื้อผ้าใส่ก็น้อยดูด้อยด่าง
ปากแดงเรื่อรึเลือดที่เหือดจาง
พี่จะช่างเย็นชาเสียหน้าเธอ
๐งานก็แสนก่ายกองต้องเร่งรัด
จึงจำจัดประชุมบ่อยคอยเสนอ
เอกสารล้นมาตาก็เบลอ
มิอยากเก้อจึงกระวายเจ้านายวอน
๐เครียดเพราะเคร่งค่อยคลายระบายคลั่ง
พริตตี้นั่งบีบเน้นให้เย็นอ่อน
หนาวก็นึกตรึกคิดก็ผิดกรณ์
แม่งามงอนเหล่านั้นกลั่นอุ่นไอ
๐เจ้านายบอกอยู่บ้านนงคราญนวด
มันร้าวรวดระย่อจินต์สิ้นสงสัย
โอ้เมียรักฤๅจักกวักมือใช้
ต่างเกรงใจจึ่งมาล่องราตรี
๐หนุมานถวายแหวนแม้นฟาดหาง
อ้ายจะถ่างตาปะทะมิกล้าหนี
มอญยันหลักหักศอกเข่ายอกที
อ้ายยอมพลีชีพดับกับแข้งนางฯ
แต่เขาบอกค่าเทอมเริ่มมหันต์
แม่ที่บ้านบอกมาหามิทัน
พี่ก็พลันสงสารบ้านเขาจน
๐แม้นเราเองทุกข์ยากลำบากยิ่ง
เรามีมิ่งคติธรรมเลิศล้ำผล
ใครลำบากเราต้องประคองคน
ถ้าน้องบ่นบุญคอยแต่ร่อยลาง
๐พริตตี้ตาเขาช้ำระกำไห้
เสื้อผ้าใส่ก็น้อยดูด้อยด่าง
ปากแดงเรื่อรึเลือดที่เหือดจาง
พี่จะช่างเย็นชาเสียหน้าเธอ
๐งานก็แสนก่ายกองต้องเร่งรัด
จึงจำจัดประชุมบ่อยคอยเสนอ
เอกสารล้นมาตาก็เบลอ
มิอยากเก้อจึงกระวายเจ้านายวอน
๐เครียดเพราะเคร่งค่อยคลายระบายคลั่ง
พริตตี้นั่งบีบเน้นให้เย็นอ่อน
หนาวก็นึกตรึกคิดก็ผิดกรณ์
แม่งามงอนเหล่านั้นกลั่นอุ่นไอ
๐เจ้านายบอกอยู่บ้านนงคราญนวด
มันร้าวรวดระย่อจินต์สิ้นสงสัย
โอ้เมียรักฤๅจักกวักมือใช้
ต่างเกรงใจจึ่งมาล่องราตรี
๐หนุมานถวายแหวนแม้นฟาดหาง
อ้ายจะถ่างตาปะทะมิกล้าหนี
มอญยันหลักหักศอกเข่ายอกที
อ้ายยอมพลีชีพดับกับแข้งนางฯ