ลมลอยล่องละลิ่ว แนวทิวสวน
ออบโอบเอื้อเอาอวล กลิ่นสุมนะ
ซึ้งซึมซาบซ่านทรวง ยากเกินจะ
ลบเลือน ลืม เลยละ เจ้าจากใจ
จ่อมจิตจ่อใจจด มิปลดถ้อย
รมย์รื่นเรียงรูปรอย พลอยผ่องใส
เช้าชื่นชมชิดชอบในหทัย
หอมหวนห่อนโหยให้ ใจรัญจวน
ห่อน ในที่นี้ หมายถึง เคย
สุมนะ คือ ดอกมะลิ นะคะ (^_^)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 12:05:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: **รักหนี เพราะขี้เหร่**...(กลบทเบญจวรรณ ๕ สี) (อ่าน 8575 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: