[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เนิน จำราย]

สองมือสมองเร่งเราเก่งแท้
กอบกรวด..เกร็ดหินแปร..กลายเป็นแก้ว
นานนมซมซานห่อนผ่านแผ้ว
ห่างหาย..สหายแล้ว..ว่าไปไย(ใย)

วันหนึ่งวันนั้นเสี้ยวพระจันทร์ผ่อง
เราร่วมเหม่อเฝ้ามองเมฆค่ำสมัย
ฉ่ำชื่นรื๋นเริงอารมณ์ใน..
เฟื้องฟุ้งหฤทัยนั้นสักครา

ส่วนหนึ่งลิขิตจิตยังข้อง
คือต้องห่วงจิตขนิษฐา
วูบหนึ่งจึงน้อมจิตมา
ปรารถนาบอกให้เห็นเป็นคำ

เนิน จำราย