ฉันมันคนหลังเขา...อย่างเขาว่า
อยู่บ้านนอกคอกนาป่าลึกใหญ่
มองมิเห็นแสงสีศิวิไล
เมืองกรุงไกลใสกว้างมิย่างกราย
เขารังเกียจเดียดฉันท์...ว่าฉันต่ำ
มิร่ำซำสวยซึ้งตรึงสหาย
ขอปลีกตัวออกห่างปล่อยวางดาย
เธอน่ะรายต่อไปคงคล้ายกัน
ก้อย
ฟังคำก้อยน้อยใจทำไมเพ้อ
คนรักเธอหลังเขาเฝ้าใฝ่ฝัน
ส่งสายตามาทักรักทุกวัน
มองข้ามฉันรำพึงถึงคนใด
หนุ่มบ้านนอกคอกนาหน้าหยาบกร้าน
พูดมิหวานเหมือนชาวกรุงมิมุ่งใส่
แต่รักจริงยิ่งกว่าถ้าเชื่อใจ
พร้อมเมื่อไหร่บอกหนอ...ขอแต่งงาน
---กังวาน---
คนรักเธอหลังเขาเฝ้าใฝ่ฝัน
ส่งสายตามาทักรักทุกวัน
มองข้ามฉันรำพึงถึงคนใด
หนุ่มบ้านนอกคอกนาหน้าหยาบกร้าน
พูดมิหวานเหมือนชาวกรุงมิมุ่งใส่
แต่รักจริงยิ่งกว่าถ้าเชื่อใจ
พร้อมเมื่อไหร่บอกหนอ...ขอแต่งงาน
---กังวาน---