อันมนุษย์ สุดยั้ง จึงพลั้งพลาด
ด่าประกาศ วาดหวัง ยังไม่สน
เรื่องดูถูก ปลูกยึด อึดอัดตน
ได้แต่พ่น น้ำลาย วันหลายครั้ง
ไม่เคยมอง ดูเงา แถมเง่าโง่
ชอบอวดโอ้ โชว์พราว ราวโอหัง
จิตไร้ซึ่ง ปราณี ชีวีพัง
รากหยั่งฝัง ลงลึก นึกแล้วกลัว
พันทอง
ไม่ได้ว่าใครเพราะตัวเองก็ไม่ได้ดีเด่อะไรแต่งตามอารมณ์จ้า