มาลัยน้อย ร้อยมาห้าวันแล้ว
นั่งใจแป้วป้วนเปี้ยนเวียนศรีษะ
มีแต่ชายใกล้ตายมากมายซะ
แล้วฉันจะ เลือกใครคนไหนดี
บางคนหล่อพอเหลาเกลาแล้วนั้น
แต่ก็ดั๊นไม่พ้นท่วมท้นหนี้
มายมากหลากหนักหนาปัญหามี
คนเข้าทีหนีหน้ามิมามอง
กำมาลัยในมือ.ถือจนเหี่ยว
สักคนเดียวชายดีมิมีข้อง
เกรงจะแก่เหนียงยานหนีคานทอง
เลยเหวี่ยงคล้องอ้าย"รพีฯ"จับตีตรวน
"ดิน"
ขอทุกท่านได้รับ คำขอบคุณจาก..หญิงน้อง"ละอองดิน"