ใจจ่อเจ็บจดจำ ถูกทำหม่น
คอยเคียงคนคลอเคล้า บรรเทาหมอง
ยากเยียวยายื้อยุด ฉุดประคอง
แม้เมียงมองไม่มี คนที่รอ
นึกน้อยเนื้อเหน็บหนาว คราวอาภัพ
กายเกิดกับกรรมเก่า ต้องเศร้าหนอ
เตี้ยตัวต่ำตรองตรึก นึกแล้วท้อ
เหี่ยวหดห่อโหยหวน รัญจวนใจ
ร้างรักร่วมเรียมรอ เพราะขี้เหร่
หลงโลเลลมลิ้น จนจินต์ไหว
เตรียมตัวตั้งแต่ต้น พ้นเจ็บไป
บ่มบุญใบบุกเบิก เลิกอาวรณ์
ชี้ชวนเชิญชักช้า เวลาล่วง
โน่นนี่หน่วงแนะนำ ทำดีก่อน
สังสารสิ้นเสื่อมสูญ บุญยังย้อน
เอื้อเอมอรโอ่อ่า หน้าตาดี
"มุนีน้อย"
(กลบท เบญจวรรณ ๕ สี...กำหนดให้ซ้ำเสียงพยัญชนะ ๕ เสียง ต้นวรรคทุกวรรค
)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
