๐นี่น้องหญิงไยยอกกระฉอกช้ำ
ใครเขาทำร้ายถึงจึงโศกศัลย์
พ้อว่าเพียงภูหมองพร่องผิวพรรณ
หรือไม่มั่นคงรักพี่ถักทอ
๐น้องหลังเขาพี่นั้นหน้าบรรพต
กลับปรากฎเกิดฤดีฉะนี้หนอ
หากภูผาพฤกษ์ใหญ่บังใจคลอ
พี่สิขอขุดเขาเอาใจนาง
๐สิใช้รถบดป่าพนาเวศน์
อันเป็นเหตุบังทรวงทะลวงถาง
ยกภูเขาเขวี้ยงแล้วแผ้วปูทาง
พอเพริศพร่างพิงผิวสยิวคืนฯ
ณ. สุวรรณบรรพตนั่งทดท้อ
ใจจดจ่อร้อนจ้า อุราขื่น
ปรากฏชายเก้งก้างขวางทางปืน
กล้ามายืนยื่นมานผ่านกานท์กลอน
สลักเสลาเป่ามนต์ดลซะเคลิ้ม
ช่างหยาดเยิ้มหยดย้อยหนอย..ช่างอ้อน
หวานละลายลงตับจับตะกอน
หม่นทอดถอนผ่อนคลายสลายเลือน
จึงลิขิตคิดจารสาส์นสื่อส่ง
วาจาตรงจากใจหาใครเหมือน
หวังคุมแน่แดพี่ทุกปีเดือน
จีบสาวเกลื่อนเมื่อใดได้เห็นดี
ก้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
