ที่ผ่านพ้นฝนหนาวเมื่อคราวนั้น
อย่าลืมมันพลันเก็บแม้เจ็บหนอ
เป็นบทเรียนเขียนไว้อย่าได้รอ
จะให้ก่อต่อเพิ่มเพื่อเติมใจ
ว่าวันหนึ่งถึงเราเคยเศร้านัก
แต่รู้จักจะล้มตรอมตรมได้
แล้วหยัดยืนขื่นลุกทุกครั้งไป
แม้ว่าใครไม่สนก็ทนเอา
เหมือนดอกไม้ได้ล้มขื่นขมนั่น
แต่ยังพลันผลิดอกมิฉอกเฉา
เสมือนเปรียบเทียบใช่เช่นใจเรา
ที่เคยเคล้าคลุกคลีมีน้ำตา
จะได้ออกดอกช่อต่อชีวิต
ถึงจะผิดเผลอพลั้งหลายครั้งหนา
ดอกสีขาวพราวสุขอยู่ทุกครา
ถึงผ่านช่วงร่วงเวลาไม่น่าจำ
มาร์ติน
อย่าลืมมันพลันเก็บแม้เจ็บหนอ
เป็นบทเรียนเขียนไว้อย่าได้รอ
จะให้ก่อต่อเพิ่มเพื่อเติมใจ
ว่าวันหนึ่งถึงเราเคยเศร้านัก
แต่รู้จักจะล้มตรอมตรมได้
แล้วหยัดยืนขื่นลุกทุกครั้งไป
แม้ว่าใครไม่สนก็ทนเอา
เหมือนดอกไม้ได้ล้มขื่นขมนั่น
แต่ยังพลันผลิดอกมิฉอกเฉา
เสมือนเปรียบเทียบใช่เช่นใจเรา
ที่เคยเคล้าคลุกคลีมีน้ำตา
จะได้ออกดอกช่อต่อชีวิต
ถึงจะผิดเผลอพลั้งหลายครั้งหนา
ดอกสีขาวพราวสุขอยู่ทุกครา
ถึงผ่านช่วงร่วงเวลาไม่น่าจำ
มาร์ติน