รับบัตรคิวท้ายท้ายเกินหมายมาด
คงจะพลาดมาลัยไปละนี่
หนุ่มน้อยใหญ่ได้มาหามากมี
ท้อชีวีแล้วเราเศร้าดวงจินต์
อุราฉันนั้นหนาพาหม่นหมอง
คิดลำพองต้องรำพันเกินฝันสิ้น
คิดจะรับมาลา..ละอองดิน..
คงต้องกินน้ำบัวบกดั่งตกตาล
ศิษย์ใหม่ไร้วิชา
๑๕ มกราคม ๒๕๕๗
เย็นจ้ะเย็นพี่ชายจะไปไหน
รอก่อนรอท้อใจไปไยท่าน
ได้หากได้คลอเคล้ามิเหงามาน
วันทั้งวันจารกานท์งานไม่ทำ
หาวหวอดหวอดลอดฟัน ควันพวยพุ่ง
ถึงสะดุ้ง ผงะไยกระหน่ำ
คนนั่งข้างย้ายที่หนีไกลล้ำ
กลิ่นพี่ฉ่ำจริงหนอ..รอนิด.นะ.?
"ดิน"