..........................................
พร้อมยอมตายเพื่อรักพิทักษ์เธอฯ
(จากจอมยุทธมุนีน้อยศิษย์เส้าหลิน)
....เอ๊ะ!หนีอาศรมท่องยุทธจักรตั้งแต่เมื่อใด อิอิ^^...
๐กระบี่นางดังกระทั่งถึงวังหลวง
ชายทั้งปวงเปรมมานซ่านเสมอ
คณะหมันขันทีระรี้เบลอ
หลงละเมอคืนกายเป็นชายเดิม
๐นางสนมขรมครวญล้วนประหม่า
ไยยุพานอกวังช่างกระเหิม!?
หากฮ่องเต้ติดต่อพะนอเติม
ฉันคงเฉิ่มโดนเฉดนอกเขตกรุง
๐ข้าน้อยนึกหน่ายหน่วงในทรวงเศร้า
เดชดาบเราอ้อยอิ่งกระหนิงกระหนุง
รึจะซึ้งสุดสมรอ่อนจรุง
หมายจะมุ่งมนัสนางคงลางเลือนฯ
(เฮ้ออออ!เศร้า)
................................................
ครั้งพี่โดนฟันขาแผลหนาเยอะฯ
(จากแม่นางเกาหยวนหยวนแห่งสำนักเกาลัดพิษ)
๐ยอดยาหยีกระบี่เยี่ยมเล่ห์เหลี่ยมเลิศ
พี่พรึงเพริดเพลงผลาญตาหวานเฉอะ
เนตรคมขำล้ำลาญมานข้าเลอะ
มิสะเออะอภินันท์กระชั้นเชย
๐เพราะเพลี่ยงพล้ำประจำชอกยอกกระบี่
ร้าวฤดีดาบสุดาเข้ามาเสย
ฟาดฟันฝานซ่านสะท้านหวานมาเปรย
ไฉนเลยทุเลาเลือดที่เหือดกรัง
๐ซักซ้อมซุกไซ้กระบี่ฉวีฉาน
เลือดข้าหว่านเวี่ยรวีสีฉมัง
เคล็ดขนิษฐ์สฤษฎ์ร้อยย้อยพลัง
ก็คลุ้มคลั่งขวัญกระเจิงเสียเชิงชายฯ
..................................................
บัดสีหนีตามชาย ต๊ายตายอยู่นี่เอง...
(เพลงกวัดกระเรียนพิฆาตนามอุโฆษ พราหมณ์รพีฯ อิอิอิ)
๐ผู้เฒ่าครับ... ร้องรับรักที่เร่ง
กลับล้วนเลือดละเลง กระเตงตรมตะลอน
๐กระบี่บาด... สวาทสิแคลนคลอน
โอ้ชั้นโฉมบังอร อาวรณ์มิเว้นวัน
๐อุราร้าว... เซ่นสาวผู้ผ่องพรรณ
ดาบดิ่งเพราะมิ่งขวัญ โศกศัลย์เป็นที่ไป
๐นงของลุง... คงยุ่งอยู่แห่งไหน
จึงปล่อยผมร่อยใจ อย่างไร้อภิรมย์ฯ
พร้อมยอมตายเพื่อรักพิทักษ์เธอฯ
(จากจอมยุทธมุนีน้อยศิษย์เส้าหลิน)
....เอ๊ะ!หนีอาศรมท่องยุทธจักรตั้งแต่เมื่อใด อิอิ^^...
๐กระบี่นางดังกระทั่งถึงวังหลวง
ชายทั้งปวงเปรมมานซ่านเสมอ
คณะหมันขันทีระรี้เบลอ
หลงละเมอคืนกายเป็นชายเดิม
๐นางสนมขรมครวญล้วนประหม่า
ไยยุพานอกวังช่างกระเหิม!?
หากฮ่องเต้ติดต่อพะนอเติม
ฉันคงเฉิ่มโดนเฉดนอกเขตกรุง
๐ข้าน้อยนึกหน่ายหน่วงในทรวงเศร้า
เดชดาบเราอ้อยอิ่งกระหนิงกระหนุง
รึจะซึ้งสุดสมรอ่อนจรุง
หมายจะมุ่งมนัสนางคงลางเลือนฯ
(เฮ้ออออ!เศร้า)
................................................
ครั้งพี่โดนฟันขาแผลหนาเยอะฯ
(จากแม่นางเกาหยวนหยวนแห่งสำนักเกาลัดพิษ)
๐ยอดยาหยีกระบี่เยี่ยมเล่ห์เหลี่ยมเลิศ
พี่พรึงเพริดเพลงผลาญตาหวานเฉอะ
เนตรคมขำล้ำลาญมานข้าเลอะ
มิสะเออะอภินันท์กระชั้นเชย
๐เพราะเพลี่ยงพล้ำประจำชอกยอกกระบี่
ร้าวฤดีดาบสุดาเข้ามาเสย
ฟาดฟันฝานซ่านสะท้านหวานมาเปรย
ไฉนเลยทุเลาเลือดที่เหือดกรัง
๐ซักซ้อมซุกไซ้กระบี่ฉวีฉาน
เลือดข้าหว่านเวี่ยรวีสีฉมัง
เคล็ดขนิษฐ์สฤษฎ์ร้อยย้อยพลัง
ก็คลุ้มคลั่งขวัญกระเจิงเสียเชิงชายฯ
..................................................
บัดสีหนีตามชาย ต๊ายตายอยู่นี่เอง...
(เพลงกวัดกระเรียนพิฆาตนามอุโฆษ พราหมณ์รพีฯ อิอิอิ)
๐ผู้เฒ่าครับ... ร้องรับรักที่เร่ง
กลับล้วนเลือดละเลง กระเตงตรมตะลอน
๐กระบี่บาด... สวาทสิแคลนคลอน
โอ้ชั้นโฉมบังอร อาวรณ์มิเว้นวัน
๐อุราร้าว... เซ่นสาวผู้ผ่องพรรณ
ดาบดิ่งเพราะมิ่งขวัญ โศกศัลย์เป็นที่ไป
๐นงของลุง... คงยุ่งอยู่แห่งไหน
จึงปล่อยผมร่อยใจ อย่างไร้อภิรมย์ฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
