ดึกสงัดลัดลงที่ตรงฟ้า
แสงจันทราพร่ามัวสลัวหนอ
ดาวระยิบริบหรี่ไม่คลีคลอ
เหมือนคนท้อรอรักมาทักใจ
นั่งกอดเข่าเขาเมินแล้วเหินห่าง
เกิดช่องว่างทางที่เคยมีไว้
ว่าเธอนั้นพลันจากจำพรากไป
ที่แสนไกลไม่กลับลาลับกัน
เธออยู่ไหนใครทราบช่วยคาบข่าว
บอกเรื่องราวสาวได้มาให้ฉัน
เพียงอยากรู้คู่ใหม่คือใครกัน
ถึงลืมวันพลันลับไม่กลับมา
อนาถใจใยเราอับเฉานัก
เมื่อพบรักมักช้ำระกำหนา
นั่งมองจันทร์พันเกี่ยวเกี้ยวดารา
ช่างปวดปร่าตารื่นทุกคืนไป
มาร์ติน
แสงจันทราพร่ามัวสลัวหนอ
ดาวระยิบริบหรี่ไม่คลีคลอ
เหมือนคนท้อรอรักมาทักใจ
นั่งกอดเข่าเขาเมินแล้วเหินห่าง
เกิดช่องว่างทางที่เคยมีไว้
ว่าเธอนั้นพลันจากจำพรากไป
ที่แสนไกลไม่กลับลาลับกัน
เธออยู่ไหนใครทราบช่วยคาบข่าว
บอกเรื่องราวสาวได้มาให้ฉัน
เพียงอยากรู้คู่ใหม่คือใครกัน
ถึงลืมวันพลันลับไม่กลับมา
อนาถใจใยเราอับเฉานัก
เมื่อพบรักมักช้ำระกำหนา
นั่งมองจันทร์พันเกี่ยวเกี้ยวดารา
ช่างปวดปร่าตารื่นทุกคืนไป
มาร์ติน