ดับไฟกล้าสิ้นเชื้อไม่เหลือแวว
หยุดเดินทางท้าทายสู่ปลายฝัน
ทุกอย่างมันสายเกินประเมินผล
ประสบการณ์ผ่านมาน้ำตาปน
เมื่อสุขล้นยิ้มหัวเพียงชั่วคราว
จะไม่หวนทางเดิมเคยเสริมส่ง
พาลุ่มหลงล้มเจ็บทุกข์เหน็บหนาว
ดอกไม้ใดใครวางให้พร่างพราว
จำต้องก้าวผ่านเลยอย่างเฉยชา
ขอเงียบงันหดหู่ความรู้สึก
ไปตามรากหยั่งลึกดั่งพฤกษา
เลือนอดีตกรีดช้ำเปื้อนน้ำตา
ดับไฟกล้าสิ้นเชื้อไม่เหลือแวว!ฯ
อริญชย์
๑๕/๑/๒๕๕๗
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 09:18:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ดับไฟกล้าสิ้นเชื้อไม่เหลือแวว (อ่าน 2397 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: