ไม่ได้หายไปไหน?ใครว่าหาย?
จากเช้าสายบ่ายเย็นยังเห็นหน้า
แต่ตัวเจ้าสิคลายกรายลับตา
ยังมาว่าข้าหายมิหมายมอง
ข้ายังอยู่ที่นี่ด้วยทีท่า
ที่อ่อนล้าโรยล่วงทรวงลอยล่อง
เพราะหลงคอยเนื้อเย็นอยากเป็นดอง
เจ้าลำยองล่องลอยให้คอยนาน
ลมอะไรพัดพาเจ้ามานี่
เดี๋ยวก็หนีจากไปพาใจซ่าน
รู้ก็รู้ข้ารออย่างทรมาน
ใจร้าวรานซานซมดั่งพรหมชัง
ขอร้องหน่อยอย่าปล่อยให้คอยเก้อ
จนละเมอเพ้อบ่นดั่งคนคลั่ง
แค่สองปีอย่านานเดี๋ยวมานพัง
รู้เสียมั่งว่ายังมี...คนที่รอ
ไพร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
