(กาพย์ฉบัง ๑๖)
๐ขอขมาน้องยาหยี สิ่งหนึ่งอันมี
ที่อ้ายจักกล่าวถ้อยคำ
๐ใช่ว่าอ้ายมาล่วงล้ำ กล่าวตู่ปรักปรำ
หรือมีฤดีคลี่คลาย
๐ราตรีนี่นี้มิหน่าย รักเรืองเรียงราย
หนังจองยังฉายเช่นเดิม
๐พักตราพะงาระย้าเยิ้ม คนเขาเคลิบเคลิ้ม
อ้ายกระเอิบกระหยิ่มดวงสมร
๐มีเพียงพื้นผิวบังอร บางจุดบางตอน
แป้งโปะแฉล้มแก้มลาย
๐คิ้วขวาโค้งหางมันหาย คิ้วเบี้ยวเบื้องซ้าย
ขนตายังมาสองสี
๐ลิปสติกพริกทาหรือนี่ แดงได้เด่นดี
แต่ที่ริมโอษฐ์ขนดเฉียง
๐คอน้องแป้งย้อยร้อยเรียง สีดำต่างเคียง-
คู่พักตร์ลักษณ์รองผ่องเผย
๐โอ้อกคนข้างนั่นเหวย แม้เลยตามเลย
ก็รีบอยากเข้าโรงหนัง
๐เมื่อมืดมัวหมองพร่องภวังค์ ค่อยครื้นใจจัง
มิมีแม้นใครมาเห็นฯ
(เอวังฯ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
