ยื่นคำขาดบอกเธอมาหลายครั้งแล้วว่า.....
จงรีบลา..ลา...ลาออกจากซอกใจของฉัน
เธอก็เพียง..ซื้อเวลา ใช้ลีลา ดราม่า..สาระพัน
แล้วก็อยู่ไปวันๆ...จะดึงดันไปถึงไหน?
ต่อไปนี้...ไม่มีคำต่อรอง ไม่ปรองดองกันอีกแล้ว
เพราะตัวเธอไม่มีวี่แวว...แม้จะรู้ว่าจอดไม่ต้องแจว...เพราะโดนไล่
ขอร้องเถิดนะคนดี...รีบห่างใจดวงนี้...ไปไวๆ
เพราะถึงยังไงๆ...ก็ต้องชัตดาวน์หัวใจ...อย่างแน่นอน
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
