เธอขาดฉัน ที่แน่ๆ ก็แค่เหงา
แต่ขาดเขา คงเสียใจ ไม่อาจเอ่ย
เปรียบเทียบกัน สิ่งที่ทำ ช้ำจังเลย
ไปสังเวย รักข้างเดียว ช่างเปลี่ยวใจ
อยู่ที่เดิม ไม่อาจหนี หลบลี้ได้
รอวันตาย ตามืดบอด รักมอดไหม้
แม้บางครั้ง เธอคนดี เหมือนมีใจ
แต่ก็ใช่ จะจริงแท้ มันแค่ลวง
ความเหงาหนัก เลยพาเธอ มาเผลอคบ
เธอแค่หลบ ใจเหงาๆ ให้เราห่วง
รอให้เขา ที่ไปลับ กลับมาทวง
เป็นหมาหวง ก้างคนอื่น ใช่ชื่นบาน
เพื่อใครกัน วันนี้ฟัง แล้วนั่งคิด
ปล่อยชีวิต ทิ้งขว้างลง น่าสงสาร
จบคงดี กว่าจมปลัก โง่ดักดาน
เป็นขอทาน ขอเศษใจ ไปวันๆ
แต่ขาดเขา คงเสียใจ ไม่อาจเอ่ย
เปรียบเทียบกัน สิ่งที่ทำ ช้ำจังเลย
ไปสังเวย รักข้างเดียว ช่างเปลี่ยวใจ
อยู่ที่เดิม ไม่อาจหนี หลบลี้ได้
รอวันตาย ตามืดบอด รักมอดไหม้
แม้บางครั้ง เธอคนดี เหมือนมีใจ
แต่ก็ใช่ จะจริงแท้ มันแค่ลวง
ความเหงาหนัก เลยพาเธอ มาเผลอคบ
เธอแค่หลบ ใจเหงาๆ ให้เราห่วง
รอให้เขา ที่ไปลับ กลับมาทวง
เป็นหมาหวง ก้างคนอื่น ใช่ชื่นบาน
เพื่อใครกัน วันนี้ฟัง แล้วนั่งคิด
ปล่อยชีวิต ทิ้งขว้างลง น่าสงสาร
จบคงดี กว่าจมปลัก โง่ดักดาน
เป็นขอทาน ขอเศษใจ ไปวันๆ
◇...........................................◇
.............◇.............
เพราะต้องห้าม ห้ามใจ ไม่อาจห้าม
ต้องคอยปราม เตือนใจ ไม่แปรผัน
ยิ่งจะห้าม เท่าใด ไม่พัวพัน
เหมือนมีอันรากหยั่งไม่รั้งรอ
.............◇.............
ดั่งเม็ดสี หยดเลือน เปื้อนผ้าขาว
กระจายราว แข่งวิ่ง เร็วจริงหนอ
มันซึมซาบ อาบสู่ ไม่รู้พอ
หยุดซึมต่อ สีหมด สิ้นหยดไป
.............◇.............
รักเดิมเดิม ไม่อาจหนี หลบลี้หาย
รอวันตาย ดั่งมืดบอด เหมือนมอดไหม้
แม้บางครั้ง พี่คนดี นี้เข้าใจ
ก็หาใช่ จะจริงแท้ อาจแค่ลวง
.............◇.............
แม้เส้นทาง ข้างหน้า แสนว้าเหว่
สุดถ่ายเท อาวรณ์ ทอดถอนห่วง
ขอน้องรั้ง ฝังกลบ ลบความลวง
ให้หมดห้วง หัวใจ..พี่ไผ่เอย..
.............◇.............
หนึ่งโสม
๑๒.๑.๒๕๕๗
◇............................................◇
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
