เหน็บหนาวเนื้อ น้องนาง คนห่างรัก
เหมันต์ชัก โชยมา อุราหวั่น
ชีวิตขาด คู่เคียง ร่วมเรียงกัน
ความโศกศัลย์ นั้นปน คนหนาวใจ
ความอาภัพ จับวาง ไว้ข้างอก
ความไหม้หมก ยกวาง อย่างชิดใกล้
ความเจ็บปวด เติมเข้า เนาแนบใน
ความยับเยิน เกินใด ไหนจะปาน
สุดยากเย็น เข็นรัก หนักทรวงลึก
นั่งนอนนึก แหนงหน่าย คล้ายฟุ้งซ่าน
สุดคาดเดา เช้าค่ำ ย้ำดวงมาน
เก็บอาการ ไม่ไหว ข้างในกลวง
แสนเสียดาย หมายมั่น ฝ่าฟันรัก
แสนเสียดาย ที่สมัคร ปักใจหวง
แสนสงสาร มานแย่ ช้ำแดดวง
กลกามลวง ทรวงให้ ไหม้เป็นจุล
พบแต่ความ ผิดหวัง ครั้งที่ร้อย
คิดแล้วน้อย ใจจัง นั่งเคืองขุ่น
เหมันต์ผ่าน ผันผก อกเซซุน
ครวญเพลงลุ้น ความเศร้า เคล้าสายลม
พันราตรี พร่างพราว สุดหนาวเหน็บ
หมื่นปวดเจ็บ ตามมา ให้สาสม
แสนเทวษ เศษรัก หักระทม
ล้านตรอมตรม ขมเฝื่อน เยือนกมล
๑๒/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
