เป็นแค่พวง- ชมพู ไม่หรูเลิศ
แหล่งกำเนิด ดงดอน วอนอย่าหน่าย
ห้อยตามรั้ว ริมทาง มิวางวาย
ยามแย้มย้าย อายเหนียม ด้วยเจีมตน
ดูวิไล เรืองรอง ช่างผ่องผุด
มาสะดุด รักร้าง พลางหมองหม่น
โดนแดดเผา เฉาแห้ง หมดแรงทน
ในกมล หล่นแล้ว แววระกำ
พันทอง
๑๑/๑/๕๗
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
24 พฤศจิกายน 2024, 08:35:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ช้องนางคลี่...ช้องนางพี่ (อ่าน 4250 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
