คิดถึงจนล้นเหลือแล้วเนื้อนิ่ม
คิดถึงยิ้มยวนเย้าที่เจ้าก่อ
คิดถึงกาลก่อนเก่าเคยเคล้าคลอ
คิดถึงยามหยอกล้อพะนอนาง..
..วันเดือนล่วงเลยผ่านนานแค่ไหน
มิเคยคลอนคลายใจให้เหินห่าง
สัมพันธ์ฝังหยั่งรากยากจืดจาง
ไม่เยื้องย่างร้างลา..แม้นาที
...บอกหลายครั้ง หลายครา อย่าขี้บ่น
บอกหลายหน แล้วหนา ให้พาหนี
มัวแต่คิด อยู่นาน ผ่านเลยปี
รอเดือนสี่ อีกครา หอบผ้าคอย...
...เมื่อวันก่อน หิ้วหีบ รีบมาหา
พี่หนีหน้า หลีกไป ใจใครหงอย
ทรวงระกำ ช้ำพา น้ำตาปรอย
วันนี้น้อย ใจไย ให้คิดดู...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
