พยายามมานานแล้วหัวใจ
ได้แต่ฝืนยิ้มไว้ ปลอบใจตัวเองว่าเก่ง
สักวันคงลืมความร้าวรานที่ไล้ละเลง
จนหัวใจบอบช้ำให้หายไปเอง ..สักวัน
แต่แล้ววันนี้
หัวใจขี้แพ้ก็เริ่มอ่อนแอ อีกครั้งเหมือนอย่างวันนั้น
วูบชา เมื่อเธอกลับมาทักถามถึงกัน
ตามประสาคนเคยผูกพัน ว่าฉันทุกวันนี้เป็นอย่างไร
ฝืนยิ้มอย่างเคย
พยายามวางหน้าเฉยเฉย แต่หัวใจกลับหวั่นไหว
ทักทายและส่งยิ้มให้เธอไป
กล่าวด้วยเสียงเครือสั่นไหว ว่าฉันสบายดี
ได้แต่ฝืนยิ้มไว้ ปลอบใจตัวเองว่าเก่ง
สักวันคงลืมความร้าวรานที่ไล้ละเลง
จนหัวใจบอบช้ำให้หายไปเอง ..สักวัน
แต่แล้ววันนี้
หัวใจขี้แพ้ก็เริ่มอ่อนแอ อีกครั้งเหมือนอย่างวันนั้น
วูบชา เมื่อเธอกลับมาทักถามถึงกัน
ตามประสาคนเคยผูกพัน ว่าฉันทุกวันนี้เป็นอย่างไร
ฝืนยิ้มอย่างเคย
พยายามวางหน้าเฉยเฉย แต่หัวใจกลับหวั่นไหว
ทักทายและส่งยิ้มให้เธอไป
กล่าวด้วยเสียงเครือสั่นไหว ว่าฉันสบายดี