ไม่ต้องห่วง ห่างหาย มาหลายศก
อย่าวิตก อกนั้น พลันห้าวหาญ
ไปไม่นาน หรอกหนอ อย่าท้อมาน
รักเคยหวาน ปานอ้อย ไม่กร่อยลง
แค่ท่องเที่ยว เดี๋ยวกลับ ไม่ลับล่วง
ด้วยพุ่มพวง ห่วงหา อย่าลืมหลง
ต้นไทรย้อย ยังอยู่ สู้ดำรง
อีกไม่นาน กลับตรง ลงเรือไป
ท่องแดนเหนือ เบื่อแล้ว จะแจวจาก
ใต้ลำบาก ไหมเล่า เรื่องเผาไล่
กลัวลูกปืน ระเบิด เกิดคราวใด
ดวงฤทัย ย่อยแน่ แย่ยับเยิน
พันทอง
๑๑/๑/๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
